Bij menszijn hoort een heleboel angst. Zelf ben ik daar wel blij om. Vanmorgen toen ik in de auto stapte was ik bang dat ik uit zou glijden, zo de berm in, of nog erger. Ik trapte op de rem en voelde de abs. Mijn angst had me de juiste waarschuwing gegeven.

Als mensen mij vertellen dat ze niet meer bang willen zijn, wens ik hen dat toch niet toe. Alleen, angst kan de hele boel gaan overnemen.

Angst heeft de neiging zichzelf te voeden en daar stevig van te groeien.  Zo heb je mensen die ooit door een grote bruine hond zijn gebeten en daarna de angst voelen opkomen elke keer dat ze een bruine hond zien. Ook al zit het beest aan de riem. Ik heb een collega die na een ongeluk op de snelweg elke keer haar hart voelt bonken als ze de weg op moet.

Angst heeft ook de neiging zichzelf te bevestigen. ‘zie je wel, op Facebook is ook iets over een bijtende bruine hond’. Toch maar oppassen. Als ik hartkloppingen krijg op de snelweg en ik ontkom nog maar net aan een slippartij, heeft mij angst gelijk. Ben ik bang dat mijn man zich niet goed zal gedragen op een feestje en hij schoffeert iemand, dan zal ik de volgende keer erg alert zijn. Gebeurt het dan nog eens, dan moet hij naar het volgende feestje misschien alleen.

En zo kan de angst zelf de beperkende factor worden. Het blokkeert je en houdt je tegen om de dingen te doen die je moet doen of leuk vindt. Feestje? Laat maar. Uitje naar Antwerpen? Er gaat ook een trein.  Waar angst functioneel hoort te zijn, is het nu een blok aan je been.

Gangbare therapieën gaan ervan uit dat exposure, langzaam opbouwen van spannende situaties, kan werken. Ik ben ooit op een dag drie keer van mijn paard gegooid. Twee jaar geleden ben ik weer gaan rijden, om de angst te overwinnen. Dat lukte ten dele.

Je kunt ook eens kijken naar hoe jij met angst omgaat en wat voor jou in het leven de angstige zaken zijn. Dat levert soms net de inzichten waarop jij je aanpak voor vandaag kunt baseren.

En een andere methode om de spanning van de angst te halen is EMDR.

Wat je ook doet, doe niet niets. Angst gaat niet zomaar weg zoals een griepje. Meestal is wachten tot het overgaat juist de manier om de angst vrij spel te geven.  Angst is niet je vijand, niets om bang voor te zijn, maar kan wel een onwelkome gast worden.