Bij de blog van vandaag loop ik aan tegen mijn bureau. Ik heb al veel te lang niet opgeruimd. De boekhouding is ook niet gedaan. Mijn huis moet gestofzuigd, en er is een fruitvliegjesplaag. De huishoudelijke hulp beklaagde zich ook al over de stapels papierwerk bij de laptop, al dan niet gedaan, en heeft – terecht – de werkhoek overgeslagen. Nu heeft al die rommel zich op een of andere manier verplaatst naar mijn hoofd zodat het het enige onderwerp vormt waarover ik een zinnig woord kan schrijven. En zelfs dat staat nog te bezien.

Soms wordt het teveel. En waar moet je dan beginnen? Welk klusje gaat voor als alles even belangrijk lijkt? Deze metafoor gaat ook op bij de hulpverlening die ik bied. En net als bij mijn probleem van vandaag is het vaak niet gemakkelijk de draad ergens op te pakken. Het liefst blijven cliënten soms maar doorgaan met waar ze mee bezig waren. Hoe dat gaat weten ze al, en zo heeft het iets vertrouwds. Alleen, op de oude manier voortdoen brengt ze niet verder. Waar begin je dan?

Soms helpt het voor mij dat mensen gewoon eens zeggen wat ik zelf ook wel weet. Zoals de dame die bij mij poetst zei: ‘ja, begin gewoon ergens, alles is goed’. Alles beter dan dit, vertaalde ik in mijn hoofd. Ik ben nog niet begonnen, trouwens. Vandaag nog, heb ik me voorgenomen.

Bij de mensen die mij raadplegen ga ik met ze op zoek naar iets om mee te beginnen. Het maakt niet uit wat, of hoe groot, als het maar aan twee dingen voldoet. Een: de kans dat het een succeservaring wordt moet groot zijn, want we zijn op zoek naar iets wat motivatie brengt. Twee: het moet haalbaar zijn op dit moment, dus geen maatje te groot. De ene keer is dat een gesprekje met iemand: een partner, een moeder, een vriend. De volgende keer is het een grens trekken. Gewoon eens nee zeggen.

Het begint met iets kleins. Het verdriet, de wirwar in je hoofd, komt niet van de een op de andere dag. Je kunt dus niet verwachten dat het ineens weer weg is. Haalbare stappen zijn belangrijk, zodat je ziet dat het ook anders kan. En iemand die je coacht en aanmoedigt is ook belangrijk.

Ik denk dat ik vandaag maar begin met de stand van de watermeter doorgeven. Dan kan die brief bij het oud papier.