Eens ging ik naar een alternatieve arts. Ik weet niet meer hoe ik daarop kwam. Ik was jong en iemand raadde me dat aan. Het ging om vage klachten die toch best hinderlijk waren, en ik verdacht mijn hormonen ervan dat ze aan een eigen leven waren begonnen. De arts was een oude man (tja, ik was misschien 25), waar ik bij het voorstellen al zo mijn twijfels bij had. Zijn advies, na een onderzoek van een half uur waar een apparaatje aan te pas kwam met een metertje die tikkend uitschoot als hij mijn linkerteen ontmoette, was dat ik een kind moest krijgen. Dan zou ik me vast beter voelen. Geen idee waar hij dat op baseerde. Verbluft kocht ik nog het aanbevolen tasje met poedertjes ter waarde van een gulden of 80 en ging naar huis na een nieuwe afspraak te maken.  Ik had de tegenwoordigheid van geest helaas niet om te vragen wat ik vervolgens dan met het kind moest doen. Of hoe ik überhaupt zwanger zou moeten worden. Ik had geen relatie en geen kinderwens. Toen nog niet. Ik ben niet gegaan, naar de 2^e afspraak. Toch lag daar, achteraf gezien,  de basis van mijn keuze om mensen te gaan helpen bij de emotionele aspecten van een kinderwens!

Was deze man wel arts? Ik weet het niet. Maar hij gaf zich er wel voor uit. Nog steeds worden in gele pakjes zijn poedertjes verkocht.  Voor een ‘arts’ gaf hij best pittige adviezen.  Zulke adviezen hoorde ik ook later, toen ik wel een kinderwens had.  Waar ik bij de eerste situatie vooral verbaasd was, waren latere reacties vaak bijzonder kwetsend.  Reageren was best lastig, want dan ontkende je de ander in zijn goede bedoelingen of was je ondankbaar. Vooropgesteld dat ik iets kon bedenken, meestal komt dat bij mij pas een uurtje later op.

Dit soort herinneringen – of actualiteit – speelt bij de meeste mensen die ik spreek een rol.  Het ligt zo gevoelig, en de grens tussen een steunende en een kwetsende  opmerking is heel, heel dun.  De inzet van de ander, die zijn of haar best doet om je te steunen, kan groot zijn en het effect op jou toch heel negatief.

Wat kan je doen om de effecten van goedbedoelde adviezen op jou te beperken? Hoe kan je in gesprek gaan met iemand die jou kwetst, en wil je dat wel of niet? Daarover schreef ik voor jou een e-boek dat je hier gratis kunt downloaden.  Ik hoor graag wat je ervan vindt!

Heb jij ook absurde, verbluffende of ronduit kwetsende opmerkingen te horen gekregen?  Ik wil ze graag horen! Je kunt ze hieronder delen in een reactie op deze blog.