Een draagmoeder mag alleen draagmoeder zijn als haar gezin compleet is. Dat lijkt op het eerste gezicht best logisch. Allereerst ga je ervan uit dat het afstaan van het kind gemakkelijker is als je er al genoeg hebt. De moeder wil geen kind meer erbij. De draagvader hebben we dan nog niet eens meegerekend. Maar vooraf zijn er zeker gesprekken geweest, en dan zal de man van de draagmoeder wel hebben ingestemd. Voor zijn vrouw, omdat zij de wensouders wil helpen en hij haar wil faciliteren, of omdat ook hij graag de wensouders wil helpen.
Gemakkelijker om af te staan?
Is het echt zo dat een tweede, derde of vierde kind gemakkelijker is om af te staan, ook al heb je de zwangerschap dan voor iemand anders gedaan en is het niet het genetisch materiaal van je man? Ik twijfel daaraan. Ik denk dat het erom gaat wat jou drijft. Misschien omdat ik draagmoeders heb meegemaakt die, laagtechnologisch, het eerste (en een keer zelfs het tweede en derde) kind hebben gedragen en afgestaan uit ideologische motieven. Of gewoon omdat ze geen kinderwens hadden maar wel graag een zwangerschap meemaakten. Misschien maakt een gezin het plaatje wel gecompliceerder.
Er zijn anderen bij betrokken
Want er zijn een man, vriend, en kinderen bij betrokken. Je echtgenote is zwanger maar niet van jou en niet voor jullie. Een draagvader vertelde laconiek dat zijn vrouw tijdens haar zwangerschappen niet te genieten was, en dat hij zich daarom alvast schrap zette. Er zou zijn voor de kinderen. Zij kregen op het schoolplein de vragen, en daarom ging hij elke ochtend en elke middag dat hij kon naar het schoolplein. Felicitaties alom. Hij had geen zin om er omheen te draaien en vertelde hoe het zat. Zijn vrouw ook. Na een tijdje hoorde hij zijn kinderen zeggen tegen vriendjes dat dit kindje voor iemand anders was.
De kinderen aanvaardden het zoals het was, en dat maakte het voor de draagmoeder en –vader lichter. Zo hadden ze het zich voorgesteld. Ze waren een team. Maar hoe zal het later gaan? Zullen de kinderen hier ook mee overweg kunnen als ze ouder zijn?
Een alleenstaande vrouw die draagmoeder wil zijn en geen kinderwens heeft, mag dat in principe niet. Toch gebeurt dat, bij de ‘zelfdoeners’, en dan is het alleen haar besluit. Ook daar zitten haken en ogen aan, ook daar kan afstaan moeilijk zijn, maar dat risico is er altijd. En het komt weinig voor dat draagmoeders na de geboorte op hun besluit terug komen.
Extended family
Een compleet gezin. En zorgen dat een ander een gezin kan vormen. Ik zie het als een soort ‘extended family’. Het komt steeds vaker voor dat er nieuwe vormen van ouderschap zijn waarin de definities niet meer zo eenduidig zijn. Dat kun je alleen al zien aan de woorden die mensen eraan geven bij gebrek aan een bestaande aanduiding: buikmoeder, kadomoeder, opvoedmoeder en – vader, enz.