Bij het schrijven aan mijn boek over geheimen rond afstamming kom ik leuke weetjes tegen die mijn stelling bevestigen dat een geheim zelden een geheim blijft.

Het blijkt dat we het helemaal niet goed kunnen, geheimen bewaren. Mannen nog beter dan vrouwen: die laatste vertellen een geheim maar liefst vier keer vaker door. Ik denk dat dat ook opgaat voor de meeste andere dingen. Vrouwen verwerken dingen meer hardop dan mannen. Die lopen er toch vaak eerst zelf mee rond en delen het dan als ze er klaar mee zijn.

We hebben de neiging om te delen wat ons bezighoudt. Logisch, mensen zijn sociale wezens. We staan voortdurend in contact en dat krijg je door met elkaar te praten. De behoefte aan praten is de basis van een afspraak met een therapeut. Als mensen niet graag zouden praten, bestond mijn vak niet.

Toch hebben we er ook een soort haat-liefde verhouding mee. Zo vaak hoor ik in de spreekkamer ‘ik wil er liever niet over praten want als ik dat doe, moet ik er ook aan denken’. En eraan denken doet pijn. Die wil je niet voelen. Als je een blaar op je voet hebt, sta je daar ook liever niet op.

Besluit je om te praten als het pijn doet, of juist niet? Regelmatig maken mensen tijdens een gesprek die keuze. Ja of nee. Toedekken of het deksel eraf en eens goed kijken wat erin zit. Het staat eigenlijk voor twee verschillende stromingen in de hulpverlening. De ene stroming staat voor de gedachte dat zolang het zaakje op de rails blijft, je er alleen maar voor moet zorgen dat dat zo blijft. Versterken van de overlevingsmechanismen is eigenlijk genoeg. De andere stroming zegt dat het beter is om de zaken uit te diepen. Kijk het monster in het gezicht, dan ben je daarna niet bang meer.

Uiteraard kun je ook eerst kiezen voor het handhaven van het evenwicht, en daarna, mocht je dat op dat moment beter vinden, overgaan op uitdiepen. Het een is in principe niet beter dan het andere. Er is alleen wel draagkracht nodig als je besluit ermee aan de slag te gaan, want makkelijk is het niet.

Alleen blijft niet praten vaak toch lastig. Het wil eruit, verteld worden, gevoeld worden. Je loopt er iedere dag weer tegenaan. Nare ervaringen laten zich niet zomaar opsluiten. Net als geheimen.