Word jij ook weleens beperkt door je angst? Ik wed dat je denkt: ‘jahaa, vandaag nog…’
We hebben allemaal hele gezonde angsten. Angst voor hoogte maakt dat je zorgt niet van die hoge trap te vallen. Angst om afgewezen te worden? Tien tegen een dat je je dan netjes aan de sociale omgangsvormen houdt en let op je woorden. Angst is ingebakken in onze psyche en kan heel functioneel zijn. Maar zoals zoveel heeft het ook een keerzijde.
Om met iets verder te komen moet je soms jezelf overwinnen. Zo heb ik onlangs een bus gekocht, iets wat ik al heel lang van plan was en toch steeds uitstelde. Pas toen ik mensen ging inschakelen kwam er schot in.
Er waren heel veel drempels te nemen:
-de angst om de verkeerde bus te kiezen.
-de angst dat de verkoper me iets op de mouw zou spelden, ik heb nou niet echt veel verstand van auto’s.
-angst voor het uitgeven van een groot bedrag: als ik dat nou volgende week nodig heb?
-angst voor het rijden in zo’n groot ding: en als ik hem nou in de prak rij?
-angst voor pech onderweg, want ik ken die auto tenslotte nog niet.
Van huis uit heb ik geleerd om voor veel dingen bang te zijn. En bij angst juist niet in actie te komen. En ik heb gemerkt dat ik niet de enige ben.
Vaak laat ik me nog leiden door angst. Maar steeds vaker ook niet. En dat voelt goed!
De mensen met wie ik praat, hebben ook keuzes te maken, en veel belangrijkere keuzes dan dit voorbeeld van mij. Wil ik een kind of niet? En wat is mijn grens als blijkt dat het niet makkelijk gaat? Hoe ga ik dit allemaal verwerken? Er zijn zoveel angsten die op ze af komen: wanneer is het einde in zicht, kan ik dit wel aan, gaat het me mijn relatie kosten. Het is geen kwestie van wel of niet. Deze thema’s komen op je af en je hebt geen keuze dan jezelf ertoe verhouden.
Voor veel van de mensen die voor begeleiding kiezen geldt: voel de angst en doe het toch. Ze weten dat de angst erbij hoort, teveel vinden ze vaak, maar willen niet kiezen op basis van de angst.
De angst gaat niet weg, je hebt die op de koop toe te nemen. Je treedt buiten je comfortzone. Maar na verloop van tijd is dat ook weer je comfortzone geworden en komt er weer iets nieuws op je af. Dan ben je weer een stukje gegroeid.
Iemand die je erbij begeleidt en aanmoedigt is dan heel waardevol. Zo ga je net wat soepeler door je beslissingen en dilemma’s. Je krijgt waardevolle feedback en je kan gemakkelijker stappen zetten.
Want je moet het wel zelf doen, maar niet alleen.