In een forumbijdrage las ik het verhaal van een vrouw die de gevoelens omtrent haar kinderloosheid wilde delen. Haar doel was, meer begrip te krijgen omdat ze dat in haar eigen omgeving niet voldoende kreeg en afstand was begonnen te nemen van mensen met kinderen.  Wat me opviel was dat ze schreef dat onvruchtbaarheid een medisch probleem is en eigenlijk als zodanig beschouwd zou moeten worden. Daarna meldde ze dat ze zich vernederd voelde, omdat haar lichaam het liet afweten. Het trof me als tegenstrijdig en ik dacht er verder over na.

Is ongewenste kinderloosheid een medisch probleem? Als kinderen krijgen niet lukt, kan je lichamelijk prima blijven functioneren. Niets staat je in de weg om verder te werken aan je carrière, aan sport te doen,  er een heel leven op na. te houden. Sommigen zoeken het juist in extra hard werken, zetten hun lichaam in om te vergeten en/of  om nieuwe zin te geven aan hun leven. Anderzijds, ik denk wel dat een fertiliteitsarts het als een medisch probleem zal zien, en bezig is met de lichamelijke oorzaken om te proberen die weg te nemen door middel van behandelingen. Anderzijds, als het geen medisch probleem is, vanwaar dan de gevoelens van verraden worden door je eigen lichaam? Het doet  iets niet wat de normaalste zaak van de wereld is: zich voortplanten.

Is ongewenste kinderloosheid een psychisch probleem? Het is een groot verdriet dat mensen treft die zich voorheen  vaak prima staande konden houden ondanks tegenslagen. Een psychisch probleem ontstaat pas als de draaglast langdurig groter is dan de draagkracht. Dat is bij veel van mijn cliënten van toepassing, toch merk ik vaak dat ze de term ‘psychische problemen’ niet echt op zichzelf van toepassing vinden.

In mijn visie is kinderloosheid vooral een psychosociaal probleem dat, en dat is niet te voorkomen, behoorlijk gemedicaliseerd wordt. Door dat laatste liggen de verwachtingen erg hoog, want vanuit medisch oogpunt is er voor elk probleem een oplossing, en anders wordt er nog wel een oplossing gevonden.  Meestal ligt de oplossing echter niet zo eenvoudig en kom je verder met het betrekken van andere levensvragen en omgevingsfactoren bij het herscheppen van een nieuwe werkelijkheid. Tegen wil en dank, en niet over rozen.