Op hetzelfde spoor: keuzes bij vruchtbaarheidsbehandelingen

Tijdens fertiliteitsbehandelingen werkt een medisch team samen met een koppel (als het goed is ook een team) om met alle beschikbare middelen een zwangerschap tot stand te brengen. Niet alleen voor patiënten met een kinderwens, ook voor de arts is het belangrijk dat de zwangerschap er komt. Voor de arts spelen zaken als beroepseer, persoonlijke motieven, maar ook economische belangen van het team of ziekenhuis. Voor de patiënt is het krijgen van een kind een heel persoonlijke zaak, maar ook de context speelt mee. Vrienden en familie vinden er wat van en zeggen dat vaak hardop, cultuuraspecten omtrent kinderen krijgen en ouderschap schrijven bepaalde gedragsregels voor.

Voortdurend loopt een koppel dat in de MMM (‘medische mallemolen’) terecht is gekomen, tegen allerlei keuzemomenten op. Als het goed is, want vaak worden die momenten niet opgemerkt. De arts heeft het einddoel voor ogen en neemt je mee door het medische landschap met telkens een nieuwe horizon om te verkennen. Alle betrokkenen weten dat deze horizon niet oneindig is en dat er ergens een grens ligt aan de mogelijkheden, maar willen daar liever niet over nadenken. En de persoonlijke grens, die merken mensen vaak pas op als ze voelen dat die overschreden is. Wat dan volgt is een lang proces van verwerken, en veel vragen over het hoe en waarom.

‘Heb ik er wel alles aan gedaan als ik nu kies om iets niet te doen? Krijg ik er later geen spijt van? Als ik een pauze inlas, word ik weer ouder en heb ik weer minder kans’. Het zijn veel gehoorde vragen in mijn praktijk. In de workshop POINT wil ik met mijn collega Ineke Heesterbeek aandacht vragen voor de psychosociale aspecten van de keuzes die samenhangen met fertiliteitsbehandelingen.

Wordt er tijdens het medisch traject voldoende stilgestaan bij persoonlijke grenzen? Wordt er tijd genomen om patiënten bewust te maken van het feit dat de keuzemomenten er zijn?  Dendert de trein gewoon door of kan er van een intercity beter een stoptrein gemaakt worden met ruimte voor nieuwe gedachten?

Hoe maken mensen keuzes? Daarover gaat de volgende blog.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *