Heb jij dat ook, die gevoelens van afgunst? De steek die je voelt als er weer iemand in je omgeving zwanger is van een ‘klein wondertje’. Als je ongevraagd een echofoto via de app krijgt. Echt zo’n niet geaccepteerd gevoel dat je niet graag toegeeft. De oorzaak van onrust. De een zegt er meteen bij ‘maar ik gun het hen wel, hoor, alleen gun ik het mezelf ook’. De ander zegt eerlijk: ‘eigenlijk gun ik het sommigen helemaal niet’. Zo kan die afgunst ook nog persoonlijk worden.
‘Hoed u voor afgunst en jaloezie’
Waarom is het zo moeilijk om dat gevoel toe te laten, laat staan uit te spreken? We hebben allemaal geleerd dat het niet kies is om te willen wat de ander wil. Het diegene dan misschien zelfs ook nog te misgunnen. Het tiende gebod, ‘hoed u voor afgunst en jaloezie’ – in mijn hoofd doorklinkend als een streng galmende stem die zegt ‘gij zult niet begeren uws naastens vrouw, huis, ezel en wat al niet meer’ – geldt nog steeds als een belangrijke waarde. En terecht. Veel ellende begint met al dan niet onderkende afgunst. Toch zit er ook een andere kant aan. Dit gevoel laat jou zien wat voor jou belangrijk is, en waar je naar wilt streven.
Afgunst is selectief. Zelf kan ik er behoorlijk last van hebben als ik een mooi huis zie, prachtig gestyled. Ik zie mezelf al zitten. Dat gaat echt niet alleen om de mooie spullen, maar om de zen-achtige, vuil- en rommelloze manier van leven die het uitstraalt. De orde en de structuur. Die altijd witte muren. Vaak merk ik dat ik dan mijn zaakjes op orde probeer te krijgen. Ik raak gemotiveerd, schiet in de actie. Al behaal ik nooit mijn doel, ik kan het toch proberen en soms kom ik even in de buurt van een Zen-momentje.
Er zijn bergen andere dingen die mij niets doen. Iemand die in een patserige Amerikaan rondjes door het dorp rijdt? Lekker doen, ik hoef niet. Hele dagen rondhangen in een volkstuintje en groente verbouwen? Iets voor anderen. Werkweken van 60 uur of meer? Nee dankje. Afgunst voel ik alleen als iets belangrijk voor me is.
Wie heeft er last van?
Afgunst is officieel een zonde, dat is het probleem. Maar ik stel je de vraag waar ik op stuitte bij het schrijven van deze blog en die ik heel treffend vind: wie heeft eigenlijk last van jouw afgunst, behalve dan misschien jij zelf? Ervan uit gaand dat je er niet meteen naar gaat handelen, natuurlijk. Dan kom je misschien ook nog in conflict met het vijfde gebod.
Jouw gevoelens van afgunst zeggen iets over wat jij graag wil in je leven, en geven je energie en motivatie om jouw persoonlijke doelen na te streven. Afgunst is een heel duidelijk ‘dat wil ik ook’.
Je kan het ook omdenken: Als je probeert je afgunst opzij te zetten omdat het een pijnlijk en niet sociaal geaccepteerd gevoel is, geef je ook minder ruimte aan jouw wensen en dromen.